דיאלוג הוא נקודת הפתיחה שלנו. אין תהליך ללא דיאלוג. הוא יכול להיות פנימי, חיצוני, בין כותלי הבית או במרחב הפתוח. הדיאלוג בין אומנות לתיעוד מאפשר לספר את הסיפור; ברגע בו אמנות ותיעוד נפגשים, מסתדרים לשבריר שנייה כל האלמנטים למהות אחת. בעזרת הדיאלוג אנו מנסים להנגיש לחברה הישראלית את סיפורה של קהילה שלמה.
המרחק אינו גדול. לא צריך לנסוע מעבר לים, אלא רק מעבר לכביש. המרחק הוא רעיוני, והוא בראשנו. כשאנו חוצים אותו, אנו מוצאים עצמנו בלב ליבה של אחת הקהילות המרתקות בפסיפס הישראלי – הבדואים.
המשפחה היא אבן היסוד של אורח החיים הבדואי. השבטיות היא עוגן ומקנה תחושת שייכות, קהילה, בטחון ולכידות. ניכר הניסיון לשמור על הטוב שבאורח החיים המסורתי.
הבית המוכר לנו משנה צורה. התפיסה האסתטית הפונקציונלית מכוונת לחשיבה על משפחה, על אירוח ועל חיים משותפים. הבית לא נייד אבל מרגיש כאילו עוד רגע "מקפלים וזזים". לא אוגרים, והחיבור לאדמה קיים באם הבית נמצא בעיר או בכפר.
המרחב הוא חלק מהנפש, מהמהות של הבדואי. מעבר למרחב הפרטי, המרחב הציבורי גועש ואנו נמצאים בלב סערה. המפגשים הראשונים היו מלווים עבורנו בחששות, אולם המצלמה הקנתה לנו את הביטחון להשמיע קול אחר.
המפגש עם קהילה המצויה בתהליך של טרנספורמציה הוא מרתק. זוהי קהילה שבוחרת להיאחז בתרבות של מאות שנים מצד אחד, ומצד שני פניה לשינוי. מתוך כך, נוצר מפגש בין דתות ובין תרבויות. זהו עבורנו מפגש שמשנה דעות קדומות ומוביל לתובנות חדשות.
התבוננות. אנו זוכים לבוא ולהכיר, וקבלת הפנים חמה ולבבית. העיניים רואות, האוזניים שומעות, הפה מתענג ולנו רק נותר לתרגם את החוויה לתמונה.
לזמן יש משמעות, והתהליך שלנו מתמשך. אנו חווים, שעות, ימים, עונות, דורות. אנחנו לוקחים את הזמן.
השילוב הוא בחירה ולא קושי. זוהי בחירה לחיות יחד, לרצות להבין ולקבל אחד את השני.
המצלמה אפשרה לנו להתקרב, להסיר מחסומים, להתחבר ולהתבונן גם כשאנו לא חלק מהמפגש. המצלמה נותנת לנו ביטחון שאנו עושים משהו חשוב. כל החלטה צילומית שנקבל תשפיע על המסר, וכל פרט ישפוך אור על אורח החיים אותו אנו מצלמים.
על הקבוצה
אנו קבוצת צלמים בעלי רקע מקצועי מגוון. בשנים האחרונות אנו מקדישים עצמנו לפעילות חברתית וליוזמות חינוך שונות. הצילום התיעודי מהווה חלק בלתי נפרד מחיינו. אנו בוחרים לקחת אחריות ולשמש בעזרת צילומינו מראה של החברה בה אנו חיים.
תמונה עליונה: מיכאל אגור
الحوار هو نقطة انطلاقنا. لا سيرورة بدون حوار. يمكن أن يكون الحوار داخليًا أو خارجيًا أو داخل جدران المنزل أو في الفضاء المفتوح. يسمح الحوار بين الفن والتوثيق بسرد قصة ؛ بمجرد أن يلتقي الفن والتوثيق تجتمع جميع العناصر في شيء واحد لجزء من الثانية. بواسطة الحوار نحاول إيصال قصة مجتمع بأكمله للمجتمع الإسرائيلي.
المسافة ليست طويلة. ليس عليك السفر ما وراء البحر ، وانما فقط في الشارع. المسافة هي فكرة ، وهي في أذهاننا. عندما نعبرها ، نجد أنفسنا في قلب واحدة من أروع المجتمعات في الفسيفساء الإسرائيلية – البدوية.
العائلة هي الحجر الأساس في الحياة البدوية. القبلية هي مرتكز وتعطي شعوراً بالانتماء والمجتمع والأمن والتماسك. يبرز الكفاح من أجل الحفاظ على الجيد في نمط الحياة التقليدي.
البيت الذي نعرفه يتغير شكله. يهدف التصور الجمالي الوظيفي إلى التفكير في العائلة والضيافة والعيش معًا. المنزل ليس متحركًا ولكنه يبدو وكأنه "سنرحل" للحظة أخرى. الصلة بالأرض موجودة سواء كان البيت في مدينة أو قرية.
الفضاء جزء من الروح وجوهر البدو. خارج الفضاء الخاص ، الفضاء العام مزدحم ونحن في قلب عاصفة. كانت اللقاءات الأولى مصحوبة بتخوفات لنا ، لكن الكاميرا منحتنا الثقة لإسماع صوت مختلف.
اللقاء مع مجتمع يمر بعملية تحول أمر رائع. إنه مجتمع يختار التمسك بثقافة القرون من ناحية ، والتغيير من ناحية أخرى. من هنا ينشأ لقاء بين الأديان والثقافات. هذا بالنسبة لنا اجتماع يغير الأحكام المسبقة ويؤدي إلى رؤى جديدة.
تبصّر. نأتي ونتعرف على بعضنا البعض ، الاستقبال دافئ وودي. العيون ترى ، الآذان تسمع ، الفم يتمتّع بالتذوّق وعلينا فقط ترجمة التجربة إلى صورة.
الوقت له معنى ، وسيرورتنا مستمرة. نختبر ، لساعات ، أيام ، مواسم ، أجيال. نحن نأخذ وقتنا.
الدمج هو اختيار وليس صعوبة. إنه خيار العيش معًا ، والرغبة في التفاهم وقبول بعضنا البعض.
الكاميرا سمحت لنا بالاقتراب وإزالة الحواجز والاتصال والمراقبة حتى عندما لم نكن جزءًا من اللقاء. تمنحنا الكاميرا الثقة بأننا نقوم بشيء مهم. سيؤثر كل قرار نتخذه بالتصوير الفوتوغرافي على الرسالة ، وستسلط كل التفاصيل الضوء على نمط الحياة الذي نقوم بتصويره.
إيلي أتياس ، قيم المعرض
عن المجموعة
نحن مجموعة من المصورين من خلفيّات مهنية متنوعة. في السنوات الأخيرة كرّسنا أنفسنا للأنشطة الاجتماعية والمبادرات التعليمية المختلفة. يعد التصوير الفوتوغرافي الوثائقي جزءًا لا يتجزأ من حياتنا. كمصورين نختار أن نتحمل المسؤولية ونعكس بصورنا المجتمع الذي نعيش فيه.
מציגים:
אלי אטיאס, דבי מורג, יעל ליכטנשטיין, מיכאל אגור, מירי נגלר \ إيلي أتياس,
ديبي موراج,
ياعيل ليختنشتاين,
ميخائل اجور,
ميري ناجلر
אוצר:
אלי אטיאס \ إيلي أتياس
